öte

ahırete inanmam ama;
ahiretsiz de kalmam.

güzel olurdu
bizi izlemen,
yukarıdan...

Allahım!! Yalnız Değilim.

Niye zamanım olmuyor yazmaya. Sinir oluyorum. Oraya buraya koşmaktan bıktım..
Tabi ki eski o akşama kadar uyuyp, televizyon izlediğim günler gelsin istemiyorum. Ama eskiden yaptığım çoğu şeyi yapmıyorum uzun zamandır. 2.5 aydır yazı yazmıyorum.. Film izlemiyorum, bilgisayar oyunu oynamıyorum.. Yani tiyatroyu bile tam adapte olup yapmıyorum.

Zamanında delirmeyi özledim. O kadar meşgul ki ayaklarım, beynim düşünmek için bir iki dakika yalnız kalamıyor. Yalnız kalıp delirmek istiyorum..
Allahım!!! Yalnız değilim....

Yalnızlığı özledim. Bir sürü insan her biri bir yerde.. Çoğuna bile ulaşamıyorum. Ulaşamadığın arkadaşın arkadaşın değildir diyerek teselli olamam, ben öyle bir şey olamadım henüz..

Kitapları özledim.. Kitaplarımı... Hepsi bir eski dost gibi duruyor. Hem yakınımda, hem de değil. Sürekli kitap alıyorum; ama okumuyorum. Bir arkadaşım odama gelip bu kitap neyi anlatıyor demesinden tırsıyorum. Evet; çünkü ben de kitaplığındaki kitabın içeriğinden bihaberlerdenim..

Evet!! Yalnız değilim. Eskiden yalnızım diye mutsuz olurdum. Şimdi yalnız olmadığım için mutsuzum. "Kafası farklı çalışıyor" derlerdi benim için. Palavra, yok öyle bir şey. Kafam normal çalışıyor ama ruhum anormal..

Yalnız olmak istemiyorum, yalnız olmamak da.. Bütün mesele bu...