Çoook uzun zaman içinde, hocalar ders saatinde kantindeyken, sınıf arkadaşlarım da dersteyken, ben öğrenci hayatımdan erken terhis oldum. Yarım dönem erkenden bıraktım okulumu. Sırtıma attığım dağ çantama sığdırdım 4.5 yıldır biriktirdiğim şeyleri. Bir de küçük el çantası ona yardımcı oldu.
En son sevgililer gününde kayıt yapmışım bloguma. Evet, sevgilim hala yanıbaşımda(!)... Daha doğrusu yanı başıma gelmekte.
Arada işim de oldu, iş teklifi de, iş kabulüm de ve de iş reddim de. Fakat her şey gelip geçerken, Eskişehir'in bana en büyük kazandırdığı şey olan tiyatro gelip geçmedi benden. Taze taze yeni bir ilişkiden çıktıktan sonra yenisine hiç geriye bakmadan başladım. Şimdi de kısa sürede İstanbul'da edindiğim ikinci evimin balkonunda bunları yazıyorum. Evet, her zaman her şeyin tersini yapan ben olarak Pazartesi değil Cumartesi sendromunu da kendimi yakıştırmış olacağım ki sadece haftasonu çalışıyorum. Bunun için yatma vakti çoktan geldi ve de daha gitmedi..
Evvett, çoook uzun zaman içinde herkesin başına gelebilecek şeyler geldi başıma. Yazmaya devam edelim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder