Ben bu evden çıkıcam. 'Çıkacağım' yapay piç şeysi değil; bildiğin çı--kı--cam!
2 kez çıktım, yine çıkarım. 2 kez de döndüm tabi; ama onu sayanın ve hatırlatanın alnına pek bi' güzel şamar atarım.
Çıkarım, peki ama çıkıp da n'aparım?! Bunu düşündün mü diye sorana ise, pek bi' güzel okkalı cevap atarım:
"Yolcu, yolunda kararına varır nereye gideceğinin!"
Pek bir okkalı cevap olmadı diyene selam eder, gözlerinden öperim. Vecize sözlerde pek iyi olmadığımı kabul ettikten üç-beş saniye hemencecik sonra..
İnat ettim be güzelim, inat! İnat ettim be bunu okuyan sevdiğim güzel insan. Yaşayabilmek, en güzel olanını yaşamak için. Sebep oldukça basit, kendisinden alıntı yaptığımı belirterek Nazım'dan gelsin o zaman: "Yaşadım diyebilmek için."
Ben bu işi yapıcam. 'Yapacağım' yapay puşt şeysi değil; bildiğin ya--pı--cam!
Ah be bunu okuyan sevdiğim güzel insan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder